Hey sen, evet evet sen..
Biliyor musun, hayat sana bir şey söylemeye çalışıyor..
Yaşadığın benzer olaylar, bir geyik muabbeti, hatta bir otobüs yolculuğunda yanında telefonla konuşan biri..
Duyuyor musun, okuyabiliyor musun, evrenin sana dediğini?
Evren bizle hep konuşur. İç sesimiz, bize yol göstermeye çalışan, düştüğümüzde bizi kaldıran en güvenebileceğimiz dayanaktır aslında. Ne yazık ki çoğu zaman duyamayız... Duymamamızın nedeni, bazen artık hep temasta olduğumuz teknoloji,bazen doğayı yeterince gözlemleyemediğimizden, çoğu zaman da EGO'muzdandır. Ego onu ister, bunu ister, olmazsa bağırır, çağırır.. Bize kaosu yaşatan tek şey budur. O kadar çok ses çıkarır ki Ego, ne gerçekleri ne de evrenin sesini duyarız.
Her zaman evren bize işimize gelen şeyleri söylemeyecektir. Çünkü hayatın tek amacı vardır ki, o da TEKAMÜL.. Oysa ki EGO sadece işine gelenleri alır, ya da olayı, verdiğimiz kararları yontar işine geldiği gibi algılar, ya da kendinin ne kadar da doğru yaptığını düşünüp, destekler..Yani bizi hep kandırır. Oysa ki gerçek onlar değildir. Ego baskılanmaz, ancak farkına varılır. İç sesimizi ve gideceğimiz doğru yönleri ancak Ego'muzun farkına varıp, farkındalıkla dünyaya, olaylara, sevdiklerimize, hatta acılarımıza üst bilinçten baktığımızda duyabileceğiz. Hatta bir zaman gelecek, onları duyabildiğimiz gibi, diğer duyu organlarımızla da idrak edip, onlarla temasa geçebileceğiz. Ancak bu şekilde, dünyanın merkezine seyahat gibi, kendi merkezimizdeki ışığa adım adım yaklaşırız.. Unutma ki, ışık senin içinde sen ışığın içindesin. Yapman gereken şey, öncelikle dinginleşmek ve sukunet. Ve bunu yapabilirsen (ki kolay değildir) o sükunetin içindekileri duymaktır.. İşte, sessizliğin sesi buna denir. Doğa ve evren ile bütün olmak budur. İşte tüm bunlardan dolayı, CAN KULAĞINIZI AÇIN..
Evren seninle konuşuyor duyuyor musun?
Sevgilerimle
Yonca
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder